برخی اوقات نام گذاری روزها چه تقارن عجیب و معناداری با مناسبت رخ داده دارند. یکی از این مناسبت ها؛ نام نهادن هفته دولت و سالگرد شهیدان رجایی و باهنر است که دنیایی پیام در درون خود نهان دارد.
با خودم فکر میکنم که نماد این دو شهید با نکاتی معنا یافته است: ساده زیستی، عدم استفاده از مواهب قدرت، خویش رافدای نفع جمعی و جامعه نمودن، با آرمان زیستن، پرهیز از خویشاوند و رفیق سالاری در انتصابات، زندگی در متن مردم به همراه بردباری، سعه صدر، مهربانی و دغدغه و غم ملت داشتن.
تاریخ چه زیبا به ما می آموزد که اکثر بزرگانی که منشا اثر مطلوب در نسلهای پس از خود شده اند و تحولات سرنوشت ساز پدید آورده اند، پیشینه تحمل رنج و فقر داشته اند و جای بسی تامل است که هیچ کدام از این بزرگان، گذشته سخت خود را پنهان نکرده اند، چنان که شهید بزرگوار رجایی نیز همواره و در هر موقعیتی از طبقه اجتماعی _اقتصادی خود با افتخار یاد می کرد و آن را عاملی در جهت تکوین شخصیت خود و آشنایی با مشکلات و درد طبقات ضعیف جامعه می دانست.
جمهوری اسلامی ما،همچنان زمینه ساز بروز خلاقیت ها؛ پرورش استعدادها و ارتقا و مسوولیت یابی افراد زجر کشیده طبقات پایین اجتماع و کاسه بشقاب فروش هایی همچون شهید رجایی است.
تا باد؛ چنین بادا....